هنگام طراحی یک قطعه، درک تفاوتهای کلیدی بین مواد مشابه اهمیت زیادی دارد. به عنوان مثال، استفاده از یک ترموپلاستیک به جای یک ترموست برای ساخت محصولی که قرار است در برابر دماهای بالا مقاوم باشد، میتواند نتایج فاجعهآمیزی به دنبال داشته باشد.
اصطلاحات “ترموپلاستیک” و “ترموست” در بسیاری از مکالمات مربوط به تولید قطعات پلاستیکی به کار میروند، اما این دو قابل تعویض نیستند. این مقاله تفاوتهای عمده بین ترموپلاستیکها و ترموستها، همچنین مزایا و بهترین کاربردهای هر ماده را شرح میدهد.
ویژگیهای مکانیکی و شیمیایی ترموپلاستیک هر ماده پلاستیکی است که نقطه ذوب دارد و هنگام گرم شدن به مایع تبدیل میشود، هنگام سرد شدن جامد میشود و پس از سرد شدن میتواند دوباره ذوب یا شکلدهی شود. این فرآیند کاملاً برگشتپذیر است و انجام آن بهطور قابلتوجهی سلامت فیزیکی ماده را تحت تأثیر قرار نمیدهد.
ترموپلاستیکها معمولاً به صورت گرانول برای سهولت در ذوب شدن در طی فرآیند تزریق پلاستیک ذخیره میشوند. نمونههای رایج ترموپلاستیکها شامل آکریلیک، پلیاستر، نایلون و PVC هستند.
ترموپلاستیکها استحکام، مقاومت در برابر انقباض و نسبتا استفاده آسان دارند. انعطافپذیری ذاتی آنها، آنها را به گزینهای عالی برای تولیدکنندگانی تبدیل میکند که به محصولات جذبکننده شوک نیاز دارند که بتوانند در برابر سایش مقاومت کنند و در عین حال شکل خود را حفظ کنند.
ترموپلاستیکها معمولاً نسبت به ترموستها مقرون به صرفهتر هستند زیرا پردازش آنها راحتتر است. این به این دلیل است که ترموپلاستیکها در مقادیر بالاتری تولید میشوند و نیاز به پردازشهای پس از تولید ندارند. علاوه بر این، قالبهای ترموپلاستیک میتوانند از مواد مقرون به صرفهای مانند آلومینیوم ساخته شوند. ترموپلاستیکها با فرآیندهای قالبگیری تزریقی به خوبی سازگار هستند و برای ساخت قطعات تکراری در حجم بالا ایدهآل هستند.
علاوه بر این، ترموپلاستیکها از جمله پلاستیکهای سازگار با محیط زیست هستند زیرا طراحی آنها به گونهای است که قابلیت بازیافت بالایی دارند. بهعلاوه، تولید با ترموپلاستیکها گازهای سمی کمتری نسبت به کار با ترموستها تولید میکند.
ویژگیهای مکانیکی و شیمیایی ترموپلاستیک هر ماده پلاستیکی است که نقطه ذوب دارد و هنگام گرم شدن به مایع تبدیل میشود، هنگام سرد شدن جامد میشود و پس از سرد شدن میتواند دوباره ذوب یا شکلدهی شود. این فرآیند کاملاً برگشتپذیر است و انجام آن بهطور قابلتوجهی سلامت فیزیکی ماده را تحت تأثیر قرار نمیدهد.
ترموپلاستیکها معمولاً به صورت گرانول برای سهولت در ذوب شدن در طی فرآیند تزریق پلاستیک ذخیره میشوند. نمونههای رایج ترموپلاستیکها شامل آکریلیک، پلیاستر، نایلون و PVC هستند.
ویژگیهای مکانیکی و شیمیایی در مقابل ترموپلاستیکها، ترموستها هر ماده پلاستیکی هستند که پس از درمان با حرارت سخت میشوند و پس از فرآیند درمان دیگر قابل تغییر شکل نیستند. در طول فرآیند درمان، پیوندهای والانس در پلیمر به هم پیوند میخورند و پیوندهای شیمیایی سهبعدی تشکیل میدهند که حتی تحت حرارت شدید هم نمیتوان آنها را باز کرد.
ترموستها معمولاً به صورت مایع در ظروف بزرگ ذخیره میشوند. نمونههای رایج ترموستها شامل اپوکسی، سیلیکون و پلییورتان هستند.
ترموستها طیف وسیعی از مزایا را ارائه میدهند؛ به طور کلی، آنها مقاوم، پایدار، شیمیایی مقاوم و دارای ویژگیهای الکتریکی برجستهای هستند. آنها در دماهای شدید به راحتی تاب نمیآورند، تخریب نمیشوند و دچار خرابی نمیشوند.
به دلیل استحکام و دوام، ترموستها اغلب برای تقویت ویژگیهای ساختاری مواد دیگر استفاده میشوند. آنها از مقاومترین مواد در برابر ضربه در بازار هستند و بهطور مکرر برای مهر و موم کردن محصولات جهت محافظت در برابر تغییر شکل استفاده میشوند.
در حالی که ترموپلاستیکها طیف وسیعی از کاربردهای با کارایی بالا و پایین دارند، ترموستها میتوانند برای ایجاد محصولات با عملکرد بالا در صنایع مختلف استفاده شوند.
ترموستها برای ساخت هر چیزی که به طور منظم با دماهای شدید در تماس است، مانند لوازم آشپزخانه و قطعات الکترونیکی ایدهآل هستند.
ویژگیهای مکانیکی و شیمیایی در مقابل ترموپلاستیکها، ترموستها هر ماده پلاستیکی هستند که پس از درمان با حرارت سخت میشوند و پس از فرآیند درمان دیگر قابل تغییر شکل نیستند. در طول فرآیند درمان، پیوندهای والانس در پلیمر به هم پیوند میخورند و پیوندهای شیمیایی سهبعدی تشکیل میدهند که حتی تحت حرارت شدید هم نمیتوان آنها را باز کرد.
ترموستها معمولاً به صورت مایع در ظروف بزرگ ذخیره میشوند. نمونههای رایج ترموستها شامل اپوکسی، سیلیکون و پلییورتان هستند.
منبع : وبسایت sybridge
کلیه امتیازات این وبسایت متعلق به شرکت بازرگانی مهندسی شهاب یزد می باشد؛ هرگونه کپی برداری بدون ذکر منبع از این وبسایت غیر مجاز بوده و پیگرد قانونی دارد